Welsh Journals

Y GWYLIEDYDD. Llyfr XI.] MEDI, 1834. &™-W/Zl PREGETH AR MATTHEW 20. 8. " Y mae cin latnpau yn diffoddi." Yceiriau hyn ydynt eglur; ac os ys- tyriwn hwynt yn eu hystyr ysprydol y maent yn bwysig a deffrous. Ni ddichon neb feddwl yn ddifrifol am danynt heb Weddio yn daer am rym duwioldeb, rhag >ddo dwyllo ei hun megys y pum morwyn ffol. A oes neb o honom mewn perygl o fodynol? Oes. Pwy? Pawb o honom, ìn enwedig y sawl a dybiant eu hunain Jn fwyaf diogel, ac yn well na phawb er- eill. Diben ein Harglwydd bendigedig ìn y ddammeg yw, ein dysgu ni i ochel ^hagrith ac hunan-dwyli. I. Ystyriwch ypersonau i ba rai y perth- ynai y lampau hyn. Priodasau y'mysg yr luddewon a gyin- merent le yn yr hwyr. Ar ol y brìodas byddai y prìodfab yn cymmeryd y briod- ferch o dý ei thad i'w dý ei hun; ac yn y daith hon byddai morwynion mewn gwisg- oedd hardd, a lampau i oleuo yn y nos, yn eu dilyn gyda chaniadau a llawenydd. Defod o'r fath yma sydd yn y ddammeg. Nodir yma bump o forwynion fel yn dis- gwyl, à lampau yn eu dwylaw, am ddy- fodiad y prìodfab. Pump ereill hefyd a ymgyn nu 11 atynt ar yr un neges. Yr oedd- ynt oll yn forwynion, yn gwisgo yr un wisg hriodas, ac yn dwyn yr unrhyw lampau. Ac nid hyny yn unig, haerent eu bod yn disgwyl yr un priodfab. Gwyddoch, frodyr, pwy ydyw y priodfab hwn. Yr Arglwydd Iesu Grist ydyw, yr hwn a eilw ei hun yn brìod ei eglwys, ac a eilw yr eglwys yn briodasfetch iddo. Y ddam- oieg a ddengys nad yn y byd annuwiol y •nae i ni gyfarfod â'r morwynion hyn, ond Sn yr eglwys; ac y mae y rhai ffol a'r rhai Call mor debyg y naill i'r liall fel nas medr 'in llygad dynol eu gwahaniaethu, yn foes- MEDI, 1834. ol yn eu rhodiad, ac yn ol pob arwydd allanol yn meddu ar dduwioldeb. Sylwch ar ffyddlondeb yr Athraw bendigedig hwn. Heb sôu am y dyrfa luosog sydd yn ei wrthwynebu, y inae yn ein dysgu i droi ein golwg at yr ychydig sy'n ei eglwys; a thra yr ydym yn dymuno bod o'u nifer dywed efe wrthym, y bydd o nifer y rhai mwyaf enwog o'r cyfryw rai, y sawl a lef- ant ryw ddydd, yn chwerwder eu calonau, " mae ein lampau yn diffoddi." II. Rhaid i ni ymofyn, yn y Ue nesaf, pa beth yw ystyr y geiriau u y mae ein lampau yn diffoddi," Llefarwyd hwy gan y morwynion am ba rai y soniasom. Gweludd pump o hon- ynt fod y lampau a gymmerasant i'w gol- euo bron diffoddi. YnJaith yr ysgrythyr, goleuni sydd yn arwyddo yn fynych go- baith, llwyddiant, a Uawenydd. Diffodd- iad y goleuni hwn, gan hyny, a gynnwys ddinystr y pethau hyn, diwedd ein ded- wyddwch a'n hanrhydedd. Fel hyn y defnyddia Job y gyffelybiaeth, " pa sawl gwaith y diffydd canwyll yrannuwiolîon ;" a Solomon addywed, "Goleuni ycyfiawn a lawenha; ond canwyll y drygionus a ddiffoddir." Yr oedd gan y morwynion ffol lampau; hyny yw, yr oeddynt yn gwneuthur proffes weledig o grefydd—yr oeddynt yn proffesu yr adwaenent Grist, yn dymuno, yn ymbarotoi, ac yn disgwyl ain ei ddyfodiad: yr oeddynt yn tybied eu hunain yn barod i gyfarfod â'u Duw. Ond eu lampau a ddiffoddasant—darfu eu proffes—gwywodd eu gobaith. Maent mewn tywyllwch; yn hollol yn yr un cyf- 1 wr y'mha un y mae angeu a barn yn eu cael hwynt y rhai ni chlywsant am Waredwr. Canfyddwn gan hyny oddiwrth y geiriau, y gwirionedd pwysig hyn, bod llawer o'r cyfryw rai a ymddangosasant iddynt eu Kk