Welsh Journals

Y GWYLIEDYDD. '* 2 ü Llyfr XI.] MEHEFIN, 1834. [Rhif. ¥&& PREGETH A DRADDODWYD YN EGLWYS LL—DD—L, SWYDD FEIRIONYDD, AR OL DARLLENIAD LLYTHYR A GORCHYMYN Y BBENIN I WNEUTHUR CASGLIADAU EK ADEILADU AC ADGYWEIHIO EGLWYSI. Lef. xix. 39. " Cedwch fy sabbothau, a pherchwch fy nghys- «egr: yt Arglwydd ydwyf fi." . Yn y rhan hon o'r gair sanctaidd gor- 'chymynir i ni ddwy ddyledawydd, wcdi eu cyssylltu ynghyd raegys dan un rhwyniyn, sef, cadw y Sabboth, a pharchu cyssegr heu denù Duw; gyd â'r achos paham y dylem wneuthur hyny; o herwydd gor- chymyn yrArglwydd ydyw, eiddoyr Hwn y Sabboth, y deml, a phob peth arall, yn y *ief a'r ddaear, gweledig ac anweledig. Yn wir, nid ol*s un rhan o'n bywyd nad >m ni dan rwymedigaeth i wasanaethu t)uw, ein Creawdwr, ein Ceidwad, a'n lìarnwr; i'r Hwn y rhaid i ni ateb am ein holl atnser. Yr ym ni dros holl ystud ein bywyd dan ei ofal a'i lywodraeth ef; nid Hllwn gymmaint ag un awr, na gwyl na §waith, fod allan o gyrhaedd ei awdur- <Iod, a'i haelioni ef. Mor ofalus ynte y dylem ei gadw ef yn ein nieddyliau bob «tmser—yn y maes, yn y farchnad, ar y frordd, yn y tŷ; y mae efe yn hysbys yn ein holl fiyrdd, ac nid oes mau nad yw yn bresennol ynddo. Eithr cymmaint, ysy- waeth, yw gwendid a llygredd natur dyn, fel y mae beunydd yn anghofio Holl-bres- ennoldeb Duw, a'r dyledswyddau priodol ì'r gwirionedd pwysfawr hwn. Mor hoíf gan ddyn y byd, ei olud, a'i fwyniant, fel y mae, yn wyneb pob rheswm a chydwyb- od, wrth arfer y byd, yn ei gamarfer, gan ymlithro yn hollol iddo, a throi ei gefn ar y pethau tragywyddol. Wrth drin y ddaear a'r byd, y mae dyn yn myned yn fydol ac yn ddaearol; y mae yn camgym- meryd ei sefyllfa; y mae yn meddwl mai yma y mae ei ddinas barhaus ef. I'r cyf- lwr gresynus hwn y mae gorchwylion MEHEFIN, 1834. bydol, 'ie, y rhai mwyaf angenrheidiol, pan ddilyner hwyntheb olwgar Dduw, yn arwain pobl, er dirfawr berygl iddynt yma ac yn dragywydd. " Bwriadau lawer sydd yn nghalon dyn; ond cyngor yr Arglwydd, hwnw a aaif." Efe, yr hwn a ŵyr beth sydd mewn dyn, o'i anfeidrol drugaredd, a roddodd iddo ei Sabbothau, i'r cliben i ddaldyn ynej was- anaeth ef, a'i rwystro rlxag syrthio i or-i modedd o serch ar y byd, i addoli y cre- adur ac anghoöo y Crcawdwr. Gbrchy- mynir, gan hyny, iddo neillduo y dy*Id Sabboth i ddyledswyddau ysprydol; a rhoddi o hono ef, a phawb a berthyn iddo, heibio bob gofal a Uafur am y corph. Bendilhiodd a sancteiddiodd Duw y dydd hwn i fod i ni a'n perthynasau yn ddydd o orphwysdra, a sancteidd'rwydd: bendith- iodd ef megys moddion i gynnysgaeddu â'i fendithion y sawd a'i cadwant yn grefydd- ol. Dy wedir fod Duw yn sancteiddio petli pan y mae yn ei appwyutio, neu ei neill- duo i ryw wasanaeth sanctaidd; a phan ddefnyddio dyn hyny i'r dibenion y trefn- wyd ef, dywedir ei fod yntau yn ei sanct- eiddio, neu yn ei gadw yn sanctaidd. Pennodir y seitlifed dydd, canya ar y dydd hwnw y gorphwysodd Duw oddiwrth, neu beidiodd á'i waith mawr yn creu nef- oedd a daear : gorphwyswn ninuau oddi- wrth ein holl waith, yn ol y gorchymyn; o herwydd Duw a'i cyssegrodd ef i'w wasanaeth sanctaidd ei hun, a'n sanctaidd leshàd ninnau. Dydd Sul, neu 'r Haul, y gelwir ef; a chan St. Ioan, Dydd yr Ar- glwydd, o herwydd ar y dydd hwn y cyf- ododd yr Arglwydd Iesu, Haul Cyfiawn- der, oddiwrth y meirw, wedi gorphen gwaith roawr prynedigaeth dyn ofeddiant