Welsh Journals

■; . Y GWYLIEDYDD. Ll.YFR IX.] TACHWEDD, 1032. [Rhif. Uô. MYFYRDODAÜ AR SANCTEIDDRWYDD DUW. " Clodforwch wrth goffadwriaeth ei saneteiddrwydd ef:"—Ei sancteiddrwydd ef! Pe buasai wrth goffadwriaeth ei dru- garedd ef, neu ynte ei ddoethineb, ni buasai y gorchy my n yn frawychus nac yn gyffrous; oblegid y niae braidd yn ammhossibl i ni goùo gweithredoedd y priodoliaethau hyn, heb deimlo rhyw raddau o ddiolchgar- wch: ond eancteiddrwydd! hon yw y bri- odoledd hòno o eiddo y Jiìhofah a yrodd ymaith i losgfêydd tragywyrldol yr angyl- ion syrthiedig, a hon a geidw ddrysau 'r nefoedd yii glöedig droa byth yn erbyn pob aüan, a'r hwn sydd yn gwneuthur ílieidd-dra. Hon a drefnodd ac a sicr- haodd y gagendor fawr ihwng anneddle y seintiau a thrigfanau 'r gwae. Hon gan hyny y w y briodoledd hòno o eiddo Duw, pa un yr ydym ni, fel creaduriaid syrth- iedig, yn naturiol ac yn fwyaf neillduol yn ei hofni. Yr ydym hyd yn nod yn chwannog i ddymuno i Dduw fod yn llai sanctaidd, gaa dybied y buasai gwell sail i ni obeithio am iachawdwriaeth, pe na buasai ei burdeb difrycheulyd yn anghyf- newidiol. Rhaid i dybiaethau o'r fath hyn fod yn ddisail; oblegid sancteidd- rwydd yw prydferthwch, gogoniant, enw, a llywodraeth y Jeiiofah. Mae angylion ac arch-angylion, cerubiaid a seraphiaid, yn canfod Duw yn ei berffeithrwydd, tra yn syllu ar ei sancteiddrwydd; am hyny rhaid i ni bwyso 'r gwirionedd hwn hyd nes y deallwn ef. Ystyriwn, pe bai Duw yn ansanctaidd, neu ynte ei fod yn llai sanctaidd, pa beth a fyddai 'r canlyniad ? Yr wyf yn ei ganfod ar unwaith, r>e na buasai Bancteiddrwydd yn haufodi yn y Bod Dwyfol, fe fuasai yn bryd go3od y fwyall ar wreiddyn pob gobaiíh am dded- wyddwch ym mhlith dynion ac angylion; oblcgid ni ofala Duw ansanctaidd am ncb TACHWEÜD, 1832. —nid aibeda neb—ni charai iachawdwr- iaeth neb; ond yn annedwydd ynddo ci hun, efe a lanwai y byd â thrueni anor- phen. Y mae yn dda hyd yn nod i'r uffernolion ei fod yn Dduw anfeidrol yn ei gariad at sancteiddrwydd, oblcgid y mae y briodoledd hon yn sicrhâd tragy- wyddol yn erbyn pob anghyíiawndcr; ni chymmerir un llwybr, ni arferir unrhyw foddion tu ag at eu poenydio, ond y cyf- ryw ag a fyddo yn hollol gydsyniol à phcrffailh sancteiddrwydd. Drwy gydol tragywyddoldeb sancteiddrwydd a reola boenau uíl'ern raor gyíiawn a gwynfyd y nef, ac ni oddefa hyd.yn nod i gysgod anghyíiawnder dduo wyneb y pwll di- waelod. " Mor ynfyd oeddwn ac hcb wybod; anifail ocddwn o'th ílacn di"—pan ddym- unais i ti fod yn llai sanctaidd : ni buasai dim i'w obeithio, eithr pob pcth i'w ofni, oddiwrth hollalltiawgrwydd ansanctaidd. Pe disgynai 'r planedau o'u cylchdroadau, a'r haul o ganol-bwynt y nefoedd, hyd ncs y byddo llii 'r nef yn ymddryllio yn chwilfriw, fel tameidiau o iâ mewn rhy- ferthw.y ofnadwy, ni fyddai hyn ond megya ymladdfa biychau ym mhelŷdr yr haul o'i gydinaru â galluoedd adialeddau anfeidrol y îîon tragywyddol, yn ymddis- gyn o ganolbwynt sancteiddrwydd dihal- og. Iíawdd y gallasai Charnoch ddy- wedyd, " Heb sancteiddrwydd buasai di- aledd Duw yn wallgofrwydd, a'i allu yn greulonder." Ystyriaf etto, oblegid yr wyf yn dym- uno clodfori " wrth goííadwriacth ci sancteiddrwydd ef," a'i foliannu à'r deall; pc na buasai Duw yn sanctaidd, ni buasai wcdi darparu Ceidwad i rai ansanctaidd. Pe na buasai cariad Duw at sancteidd- vwydd yn anfeidrol, ni buaaai criocd fclly