Welsh Journals

Y GWYLIEDYDD. AWST, 1831. . -i • • ... " OAlJt DUW OOB.ETT DT3G." (Parhud o du dalen &1.) Fel ag y mae " Gair Duw yn Oreü Dysg," o herwydd ei fod yn gyflead o hysbysrwydd am y peth- *u mwyaf goruchel a pherthynol i ddyn eu gwybod, felly y riiae yn 'hagori ar gyfímsoddiadau godidoc- af y duwinyddion mwyaf clod wiw a flagurasant erioed yn eglwys Dduw. Nid yw eu gwybodaeth hwy ar y goreu ond tt'rydiau o'r Oỳnnon lif- eiriol hon, wedi eu halogi yn fawr gan ammhuredd y nentydd, trwy ba rai y dylifant. Ac os ydym am gynnyddu yn y wybodaeth sydd yn gwneuthur yn ddoeth i iachawdwr- iaeth, rhaid i ni ddrachtio yn ddi- gyfrwng o lygad y ftynnon. Yn yr ysgrythyr y mae holi athrawiaethau yr efeogyl wedi eu cyssylltu yn am- Iwg âg eglurhâd gogoniant priodol- ìacthau raoesol yr Argiwydd, ac âg efieithiad tueddfryd gyfatebol mewn dyn, tu ag at Dduw a thu ag at ei gymmydog; ond os cratfwn ar yr awdwyr enwocaf ar byngciau syl- faenol crefydd, canfyddwn mai goddau eu harmerth yn benaf oedd, rhwystro cyfeiliornadau rhag gor- mesuardalaithy gwirionedd. Ym- driniad gan hyny á gwahanol athraw- iaethau y Bibl, fel neillduedig osod- ìadau, heb un cyfeiriad ynddynt at brif ddiben yr Ýsgrythyr. A chan lawer o honynt, o herwydd gwres- ogrwydd o biaid y gwirioncdd, AWST, 183 L. croes ymddygiad eu gwrthwyneb- wyr, a pherygl dinystriol eu ha- thrawiaeth, yr arferwyd llawcr o resymau a fuont yn gryfder i elyn- ion croes y Cyfryngwr. Dum vitiint stnlti vitia, in contraria currunt. Nid wyf yn diystyru gwaith awd- uron enwogfelcynnorthwy i ddeall dyfnion bethau Duw, ond y cam- arferiad a wneir o honynt, trwy eu gosod yn unig gyflead o hysbys- rwydd yn Ile gáir y gwirionedd; canys annoeth yw dyn ar y goreu mewn pethau ysprydol, tra y mao yn gweled ond megis trwy ddrych. Dilyn y rhai hyn yn ormodol, ac esgeuluso yr Ysgrythyr, y w 'r achos fod undeb y gwirionedd wedi ei dori mor fynych, a chyfeiliornadau wedi ymwthio i'w ie. Er prawf o byrt, pa faint mae dynion wedi gam- ddeall ar athrawiaeth fawr y cym- mod, o herwydd ei ehymmeryd ganddynt o waith awdwyr yn Ile o air sicrach Duw ei hun. lihai, er amddiffyn rhad ras, a ymdrechant ddangos hollol gyfatebiad yn nhros- edd dyn yn erbyn Duw i ddyled o arian oddiar un dyn i'r Hall, ac yn iawn Crist i daliad o'r ddyled, ao a roddant le i rai llygrcdig i feddwl fod rhwymau ar Dduw i faddeu ëu hanwiredd, er byw o honynt yn benrhydd trwy eu lioes. Ereill yn methu amgyifred cyssondeb yr athrawiaeth a goruchwyliaeth foes- ol dyn, a hònant mai trefn rasol yw, er U^esu mauylrwydd gofynion E e