Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

•' I • ,1 íl Y GWYLIEDYDD ■. . ■ BARNEDIGAETHAU DUW. (Parhad o du dal. Gä.J Hancs y Cornwytl yn Iiundain, yny u. 1<>05. Yr oedd coel-grefydd, & thwyll, a'phen'boefhni, yn brysnr, ie, yn y dyddiau ofnadwy hyn. Yr oedd almanacau, a llyfrau tesni, mewn galwad mawr. TJn llyfr a gyhoedd- >yd tan yr enw " Rhybydd teg" /Fair WamingJ; arall, " Cofiadur ì*rydain" /Britairìs Remembran- cerj; á'r trydydd a enwyd "Deu- wch allan o honi'hi, fy mhohl, fel na dderbynioch o'i pliläau hi." Ac yn bellach na hyn, rhodai rhai hyd ÿr heolydd, gan brophwydo ar daf- od-leferydd; ac un, yn enwedig, a gyhoeddodd, fel Jonah yn Ninifëh, " Deugain niwrnod a fydd ctto, a llnndain a gwytnpir." Un araíl a ^edai drwy yrbeolydd, yn noeth, heb ddim ond ei lodrau o amgylch ei lwynau (gan ddynwared mab Hana- ttiah yn Josephus, yr hwn a waedd- ai, " Gwat», gwae, gwae! i Jerusa- íem," cyn ei dinystriad) ac a groch- lefai ddydd a nos, " O! y Duwmawr àc ofnadwy.'" ac ni ddywedai ragor na hyn, er ei holi; ac ni arosai i ateb Jieb, ond prysurai yn ei flaen, â gwyn- ebpryd llawn o ddychryn. Cyfar- fum âg ef lawer gwaith, ond ni yng- ánai ah* wrthyf fi, nac wrth neb arall, ond parhau i lefain yr un geiriau. Yr oedd y gau-feddygon hefyd yn brysur, fel cynt ac wedi;—y pyst ä'r mnriau yn dryfrith o gynnyg. ebrill, 1B3L. EBRILL, 1831. ■ ;. ■ : I • ) : '- ' ' " " • ' .' _ . ' í ... „ , • :' ion " Cyffyrian anffaeledig rliag y pla;" ac fetly am Ìadrata elw ang- hyfiawn, megis o grafangau yr ang- eu ei hun! Pan ddechreuòdd yr haint led- aenu, ymgynghorodd y prif-swydd- ogion ynghýlch y moddion goreu i Juddias ei gynnyddiad. Gosodwytl chwilorion, meddygbn, a chTadd- wyr, ym mhob dospar'íh o'r ddinas; a chan y gwýr hyn yroedd awdur- dod i gau i fynu bob tý ac anucdd "y barnent fòd ÿr haint wedi ym- "ddangos ynddo; ac i osod crôe» göch, droedfedd o hyd ar ganol y drws, ac yn ysgrifen uWch ben y groes, " Ärglwydd, trugarhâ wrtli- ym." Yr arwyddion hyn oeddynt i aros, nes yr agorid y tý yn gyf- reitlilawn. Gosodid dau o wylwyr, un yng ngwyneb y tŷ, a'r llall o'r tu cefn iddo, i rwystro pob dyfod- iad i mewn, na mynediad allan: ao fel hyn yn gadael y cornwyd gwyllt i wneyd ei waethaf o fewn terfynau gosodedig, ac megis ei borthi âg ychydig luniaeth, i'w gymmell i ymarbed rhag mwy. Yr oedd rhai o osodedigaethau y Swyddogion wedi eu trefnu er lles y ddinas, ond yr ordinhâd hon, yn carcharu teulu fel hyn, oedd arswydus yn ei heflcithiau; canys yn lle lleihau, chwanegwyd at gynddaredd yr haint. Heb hyn, pe digwyddasai gweinidog neu lettýwr fod yn glàf heintus, gallesid ei drosglẃytfdo i'r heint-dý, ac wrth hynny róddi ■ '.-