Welsh Journals

TACHWEDÍ), 1827, YSÍYRIAETIÎAÜ ' 'ÂT. GOSPnDUiAETHAU V TMI.Ü PATRI- AHC'ìiAinii. " Eufíbrdtl eu hun a roddais ar eu pen- hau hwynt? medd yr Aiu;ì-Wyì>p Ddi;w."- Egec. tt. 31. Ceybwyllasom yn y îlhifyn di weddaí'y nghylch troscddau ísaac, Itebecca, Jacob, ac Esau. Ein bwriad prcsennol yw ystyried eu cospcdigaethau gwahanoî, a chym- mwysder ÿ í'arn a osodwyd ar bob un ynneillduol. Ämmheríìaith yn fynyeh, yn y goiwg hwn, yw y ddedí'ryd a ddatgenir mewn lìys- oedd daearol. Gaìlant yn wir osod cospedigaeth fwy neu lai ar y drwg-weithredwr; ond nid yw y gospcdigacth yn tarddu yn natnrioi oddiwrtìi ansawdd priod y trosedd, ac yn dwyn ar ei wyneb argraph neiilduol y troscdd hwnnw. M'arw- olaeth gyflelyb a ddigwydd i'r lleidr a'r llofrudd hefyd, ac ni ddichon i ni, oddiwrth amgylchiadau cyhoedd y dienyddiad, ddirnad pa uu yw y Hofrudd, a pha un yw y Heidr. Ond yn ngospedigaethau y Duw holl-ddoeth, gwelir yn fynych iawn ryw fath o berthynas rhwng y trosedd a'r gospedigaeth; ac, íe allai, bydd y naill yn tyfu yn amlwg oddiwrth y liall. Gẅir yw, na wna yr Arglwydd bob amser dalu y pwyth a dial yu y byd presenuol, ac os ni chospir y drwg-weithredwr taciiwedd, 1827. ar ÿ dd'aéar, nid yw efe, o herwydcí hynny, yn ei csgeuluso, neu yn cau ei'lygaid uwch bcn y trösedd. Ní ddýlem dybiod,ei fod ef yn anghyf- iawn os gwelir y pechadur ambell waith yn biaguro ícì y lawryf gwyrdd yn y byd hwn. Yn ddiau y mae Duw yr hwn.a farna y ddaear, ac er y diangc yr annuwioi y pryd hyn ni bydd efe ddiangol bob amser. Pe bttasai dim aílwyddiant yn cos|5i Ilebocca a Jacob y tu yma i'r be#d, pe gweîsem hwynt yn mwynhau íl'rwyth eu cyfrwysder mewtt hir wynfyd, a phc gwelsem Esau, yr hwn a niweidiasidgan eu diehellion, yn dlawd ci gyflwr, a cbystudd- ìedig o yspryd, hylwyr angbym- mwys fuasai i ni fcio ar gyíìawndcr Duw, netî wadu defnyddioldeb yr Ysgrythyr Lún. Canys er y myn- ogir i ni mai ííyrdd dedwyddwch. yw flyrdd duwioldcb, a bod annuw- ioideb yn arwain i drueni, ni ddylem, bob amser, ddisgwyl rr gwobrwy neu y gospedigaeth ymddangos y tu yma i'r bedd. N id yma y cospir ac 'y gwobrwyir pob un yn oì ei weithredoedd. Eithr yr un pryd, gan mai cr addysg ac esampl i ni yr ysgrifenwyd yr ysgrythyrau, prin y cydnabyddasem eubod yn gwbl mor ddeínyddiol, pe nas gwelsem ynddynt rai esamplau o wobrwyon a chospedigaethau yu y byd prcsen- nol. Disgwyliem hyn yn arben- nig yn hanesion teuluawí y Patri- archiaid, obiegid na pherthyua ymddygiad brenhioocdd a pucudef-