Welsh Journals

Y- MAWRTH, 1829. ■ ■ . Í.LYTHŸR GARMON. RHIF. Xi Í>ARHAD O SYLWADAU ÄR AIL ÀRGRAFFIAD Y BIBI. CYMRAEG YN Y fl. 1620. x N fy llythyr diweddaf, a gofidus gennyf weled ei amseriad rnor bell yn ol a Rhif. 72, daL 229, o'r Gwyliedydd, gan sylwi ar Luc 23. 32. tybiais mai yn y Testament dwy-ieithol Rhydychen (1826) yr adferwyd gyntaf gyfieithiad cywir y Dr. Morgan ynghylch " y drwg weithredwyr." Ond gwedi hynny gwelais Fiblyn llogell, argrafíedig yn Nghaerfyrddin yn y fl. 1812, yn cynnwys yr adnod uchod yn lyth- yrenol o'r cywir, yn ol cyfieithiad y Dr. Morgan. Y mae genyf fwy o sylwadau i'w rhoddi ar y ddau argraffiad cyntaf o'r Btbl, ond yn awr rhaid i mi eu hoedi hyd lythyr arall, i roddi lle, ar ddymuniad cyfaill, i ychydig sylwadau ar y ddadl sydd etto ar droed ynghylch y ddull oreu o ysgrifenu Cymraeg* o barth Uythyraeth. Y ddadl hoh a gyfododd o gylch y fl. 1804, y pryd yr amcanodd y diweddar Barch. Thomas Charles o'r Bala ddiwygio llythyreniad y Bibl a oedd y pryd hyny i gael ei argraffu yn Nghaer Grawnt, dros Gym- deithas y Biblau. Y cynnygiad hwn o ddiwygiaeth, a gyffroawdd wrthwynebiad nid bychan yn erbyn Mr. Chai'les; ac er ei fod ef wedi huno mewn heddwch, y mae y MAWRTH, 1829. rhyfel ynghylch llythyreniad geir-» iau yn parhau etto, Amddiffynwyí yr hen drefniant a haerant mai ílythyreniad Bibl yr Esgob Parry (1620) yw y cynllun safadwy i'w ddilyn byth ym mhob argraflRad o'r Bibí, &c. Y blaid am ddiwygiad a haerant, ö'r ochr arall, nád yw yr argrafliad hwnw yh deilwng o efel* ychiad ddim pellach nag y byddo y geiriau gwedi eu llythyrenu yn gysson â'u tarddiant o'u rhanau gwreiddiol. A diau y dylai pob ieithydd cyfarwydd fod' yn gyfym- bwyll â hwynt yn hyn: a gormes y dylid cyfrif pob Uythyren mewn gair na byddo hanfodol iddo. Nicl wyf fi berthynol i un o'r ddwyblaid mwy na'r llall^ am nas gallaf gyd- fyned ag un o honynt i eithafoedd eu daliadau. Rhag gwheyd fy llythyr yn rhy faith, dynodaf, o hyn yn y blaen, blaid yr hen drefn ag A, a phleidwyr y drefn newydd â B. Dadl. 1. Dylai fod dwy n yn y geiriau caíonnau, calonnog, &c. fel y gwelir hwynt yn ỳ Bibl, medd A; a hynny, er mẃyn diogelu y pwys aceniad ar on. Na ddylai, llefa B, ar y cras-gywair: Na ddyl- ai, meddaf finnau, ar yr is-gywair; a hyny o herwydd dau achos—1. Y gwreidd-air yw calon—^a'r terfyniad lliosog yw au—nid nau—gwelir hyn yn amlwg yn tad—tad-aw; mam, mam-aw.—&c. Dywedwyd a chyhoeddwyd cyn hyn-^" os nad ys- grifenid /lereau—prenau—íoraau, &c.