Welsh Journals

ir mu* ** £gut*g**u Rhif 1.] IONAWR 15, 1828. [<5yf. I. R.HACnrM ADB.ODD. ER, tybygem, y canfydda pob un, ond lled-drerau ar y dal- euau canlynol, na chychwynir y Cyhoeddiad hwn heb anghen am ei gyffelyb, neu heb ddyben gwell nag i dynu arian oddiwrth ein cydwlad- wyr; etto, nid afreidiol ywgalwys- tyriaethau ein darllenwyr yn fwy penodol at ddybenion ac achlysur- on ein Cyhoeddiad, gyda golwg ar ereill a'i rhagflaenent. Yn lle ych- wanegu at nifer y cyhoeddiadau lliosog sydd yn y Gymraeg a'r Saes- oneg, yn ysgafnhau llogelli, a cham- ddefnyddio amser gwerthfawr eu darllenwyr, gobeithiwn yn hyderus y llwydda ein hymdrech yn gystal er cynnyrch i elw, amlâad i gysuron ac i gylleusderau, ag er cynnydd i ddefnyddioldeb amser ein holl ddarllenwyr, ond yn enwedig y tlotaf o honynt; ac ar un pryd er cadarnâu sail y gobaith a adawyd i ddynion pechadurus, am rad,daioni, a nawdd Duw yn Nghrist, mal Llywodraethwr y byd, ac Awdur iachawdwriaeth. Y mae yn ddy- wediad cyffredin, bod gormod o Gyhoeddiadau cylchol yn awr yn Nghymru. Nid oes neb yn barotach nâ Golygydd y Brud a Sylwydd 1 addef gwirionedd y dywediad. Pe y gellid cynnwys pob peth rheidiol i'w wybod yn un, byddai cymmaint â dau gyhoeddiad yn ormod. Ar ol ymddangosiad y cyhoeddiad cyntaf, dylasai pob Cymro edrych yn ofalus a fyddai pob un a'i canlynai â'i gynnwysiad o natur ac i ddyben gwahanol a buddiol. A gymmerodd y Cymry y gofal hwn ? A ydyw cynuwysiad pob cyhoeddiad cylchol yn wahanol i'w gilydd ? Pa beth yn natur cynnwysiad, neu yn nyben un o'r cyhoeddiadau hyn, 6ydd yn wahanoi.i eiddo y cyntaf ? Er nas gall roddi hyfrydwch i neb o'n dar- llenwyr i ni ddechreu y Cylchgrawn hwn gyda sen i rai o'r lleill, hyder- wn y cydnabyddant nad yw y sen yn anhaeddiannol. Rhaid i ni yn y dechreu gyfaddef, nid yn unig nas gallwn, ond hefyd nasceisiwn,foddio na'r sawl a ymhyfrydant raewn can- moliaeth yn unig, nac ychwaith y neb a dueddant i sènu pub peth yn gyffredinol. Gwyddom, ysywaeth, fod y ddau ddosparth hyn o ddyn- ion yn liosog; ond er yr hoffem foddio y cyntaf yn hytrach nâ'r lleill; etto, iawn yw dywedyd ar unwaith, mai gwell genym, os bydd rhaid, golli ewyllys da y neill a'r Heill, wrth geisio boddio math arall o ddynion, a ganmolant yn unig wrth farn a chydwybod; a, thra yn rwydd i ganmol pob teilyngdod, a fyddant yn hŷ i feio yr hyn na allant ei gym- roeradwyo, ar bob achlysur gweddus. Wrth godi y fantol am y waith gyn- taf i gyfrauu ein mawl a'n sen rhwng drwg a da, lles ac afles, cydnabydd. wn y rhoddwn hynt led afreidiol i'n sen wrth daro ar rai Cylchgronaa ereill, onid am fod llais cyffredinol darllenwyr yn gydunol â ni fod gormod o gyhoeddiadau yn y Gym- raeg i gyfartulu â'r defnyddiau a gynnwysant, ac am hyny fod Hawer o honynt yn aflesol, tra y cyfyngant eu sylw at gyfran fychan o'r hyn y gwedda i bawb eu gwybod a'u hys- tyried. Ceir pob Cylchgrawn yn cynnwys testuuau cyffelyb. Cawn gofiant y meirw yn mhob nn. A diau pe byddai yn reidiol i ni wybod hanes pawb a fuant hynod yn eu bywyd yn Nghymru, nad yw y