Welsh Journals

CtRlLAJL X BEDIB0WYB. Rhif. 124.] EBRILL, 1837. [Cyf, Ä ÜABIITH AR YR ACHOSJON O DLODI. "Oan y taflom ein golygon yn amgylch- ■ ynol yr ydym yn canfod ein cydgre- aduriaid wedi en gosod inewn amgylch- iadan gwahanol i'w gilydd. Rhai ydynt yn mwynhan moethau cyfoeth, ac eraill ydynt yn-cael gradd cymmedrolo gysuron bywyd, tra y mae eraill yn dyoddef gwasgfeuon tlodi. Yr ydym yn cael ein cynnysgaeddu â drychfeddyliau ag ydynt yn gwahaniaetliu y graddau hyn os ed- rychwn ar eu galwadau, eu cyssyittiadau, a'u preswylfeydd. Y mae yr arglwydd gorfoeth i'w adnabod wrth ei weinyddiaid llnosog ac ardderchog,—y mae y masnach- ydd cynnyddawl wedi ei wisgo yn gysnr- us, ac yn ymgyfeillachu â chylch o gym- deithion cydradd,—y gweithiwr, ar ym- drechion yr hwn y mae teulu Huosog yn aml yn ymddibynu, sydd a'i fwynhad yn aml yn ddigon cyfyng,—a'r crwydryn diartrefle, wedi ei fwrw allan gan ddryg- ioni neu anffawd, sydd yn cael ei wasgu gymmaint gan dlodi nes yw yn teimlo ei fywyd braidd yn faich. Wrth arolygn sefyllfa dynolryw yn gyff- redinol, y mae gwirionedd darluniad yr Ysgry thyrau yn mherthyuas iddi yn cael ei psod yn ddigon amlwg ger ein bron, ac y mae yn bawdd i ni ganlyn troeni dyn ì*w lygredigaeth ei hun. Yrydym yn can- fod y Creawdwr gor»haelion«B, trwy off- erynoldeb ei ragluniaeth, yn cyfranu yn helaeth i un, ac wedi hyny yn ei gyramer- yd ymaith—yn parhau trugareddau tym- borol i'r naill,-ac yn eu tynu yn ol oddi- ẃrth y Mall. Trwy y naill amgylchiad ar Cyf. XI. ol y llall y mae y meddwl efrydgar yn cael ei arwain i ganfod anwadalwch y creador, natur gyfnewidiol pob daioni daearol, a pha mor angenrheidiol yw, er sicrhau mwynhad o ddedwyddwch parha- ol,iddo osod ei serch ar y pethau sydd uchod. Er foä yr Hollalluog yn llywod- raethu y greadigaeth trwy ei allu a'î ddoethiueb ei hnn, ac yn gweithredu yn aml mewn niodd' dirgel i ni, yr achosion agynt yn, effeithio cyfnewidiad yn am- gylchiadau dynion yn gyffredin, ydynt mor eglur, fel y mae braidd yn ymddangos ei fod wedi gadael ein tynghed ddyfodol gyda golwg âr ein cyflẃr tymhorol at ein hewyllys ein hunain. Ond yn anaml y mae dynion yn medru defnyddio y byd heb ei gamddefnyddio mewn un ffordd neu y Ilall. Y mae yn hyfryd canfod dynion yn cyunyddu mewn cysuron ac anymddibyniaeth trwy alwedigaethau an- rhydeddus, ac ymdrechion diwydgar: a tlira y mae gweitbgarwch a diwydrwydd yn dàlaftan yr un gwobrwyon i bawb, ac yn arddangos yr un golygfeydd hyfryd- ol i bob ymgeisiwr yn ol gradd ei ym- drech, nis gall lai nâ bod yn orchẁyl teilwng i ymofyn, paham y mae crynswth mawr y bobl yn methu gwneud uurhyw gynnydd er cyrhaedd y moddion a'u cynnaliant yn gysurus; oblegid y mae yn amlwg fod hyd y nod rhaì ag nad oes dim pwys teuluawl yn gorpbwýs arnyur, yn methu g-vnetid dim cynnydd tuagat gael goruch; naeth ar eu hangenctyd pre- sennol trwy berí ì'w trysorau ymeangu; 13