Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

O-BHAIi Y BËDYDDHYB. Rhif. 101.] MAI, 1835. [Cyf. IX. TRAETHAWD AR DOSTURI IESU GRIST, FEL YR AMLYGWYD EF YN EI FYWYD AR Y DDAEAR: Yr hwn o ennillodd y wobrwy am y fl. 1834, aroddwyd gan y Parchedigion D. R. Stephen, Abertawe, a J. Prichard, Llangollen, ac a gynnygwyd «r glawr Athraw Ionawr, 1834. nnosTURi sydd beth naturiawl yn an- ■*• sawdd dyn ; ond fod graddau rhwng y naillac y llall yn cyflawni hyny i dder- bynydd y feudith ; er fod y naillyn dangos mwy o dosturi nàg arall, etto tostuii yw tosturi o ran ei natur ymhob dyn. Pa le bynag yr ymddengys y nodwedd godid- awg o dosturi fwyaf mewn dynion, nid yw ar y goreu ond megis ffrwd fechan yn rliedeg allan o fiỳnnon fawr tosturi yr Iesu tosturiawl. Gwaith ein Iesu tosturiawl tra yn byw ar y ddaear ydoedd cerdded oddiamgylch i wneutliur daioni,—rhoddi traed i gìoft- ion,—llygaid i ddeillion,—dwylaw i wyw- edisçion,—tafodau i fudauiaid,—clnstiau i fyddariaid,—bwrw allan gythreuliaid,— a chyfodi y meirw, &c. Nyni a'i canlyn- wn ef yn awr trwy ei fy wyd ar y ddaear & drych-lygaid y meddwl. Gwelwn ei dosturi tuagat y gwahanglwyfus hwnw ac y sonir am danaw yn Math. 8. 3, 4. Yr oedd y creadur truenus mewn math o afiechyd ífiaidd, yr hwn afiechyd aystyrid yn anfeddyginiaethol drwy ddim moddion naturiawl a weinyddid iddo, ond galln Duw yn unig. Pa feddwl a all ddychym- mygu ei deimladau! Pa dafod a fedr adrawdd mawredd ei ofidiau ! Neb dyn- ion, ond Duw. Y meddygon wedi ei roddi i fynu, y clwyf yn ei wneud yn anghymmhwys i gymdeithas dynion, ac o natnr i ymdaenu dros ei holl gorff, ac yn sefyll felly mewn ofnau parhaus am ei Cyf. IX. fywyd. Hawdd y gellir penderfynu eî bod yn drallodns anghyffredin ar ei feddwl yn y cyfyngder hwn. Ond er ei holl dduwch, ac ei holl halogrwydd, gwelaf ef yn syrthiaw wrth draed Mab Dnw, ac yu llefain allan, 'Arglwydd, os myni, ti a elli fy nghlanhau;' ' Mynaf, (ebe Iesu), glanheir di:' ac yn y fan efe a lanhawyd, Math. 8. 14—16. Ni wnaeth ond def- nyddiaw y gair, ' Bydded i ti megis y credaist,' ac yr oedd gwas y canwriad yu y fan wedi ei iachâu, a mawr ydoedd ei lawenydd yn effaitu y fendith; Math. 8. 6—13. Wedi hyny, efe a aeth i dý Pedr, ac a ganfn ei chwegr ef yn gorwedd yn glaf o'r cryd. Pedr, druan, yn wylaw dagrau halltaidd uwch ei phen, ac beb alln gweinyddu y gyffeiryn leiaf tuagat ei gwellhad, ond ei weddiau aml at Dduw ar ei rhan. Tosturi, neu feddyginiaeth, mewn amgylchiad o'r fath ftiasai fwy ei gwerth nâ'r ddaear eang. Yna, yr Iesu anwyl a'i galon dosturiol, a gyffyrddodd â'i llaw, a'r cryd a'i gadawodd. Dacw Pedr yn dechreu sychu ei lygaid, ac yn cael llawenydd yn lle galar; dacw chwegr Pedr yn neidiaw i fynu mewn llawenydd gan addoli ei Iesu bendigedig: (Math. 8. 14—16.) Moler ei enw byth bythoedd. Gwelwn ei dosturi tuagat y ddau ddi- eflig yn ngwlad y Gergesiaid, drwy fwrw y cythreuliaid allan o honynt; Math. 8. 28—32. Marc 1. 23—26. a 5. 2.-9. Luc 8. 2'»—33. Cawn i un arall ddwyn ei 17