Welsh Journals

G-RÜAL \r BEDYDDWYB. Rhif. 100.] EBRILL, 1835. [Cyf. IX. CYFLWR DYN. PARHAD 0 DUD. 129. -rtii gyflwr dyn, tel y nodwyd o'r blaen, yr wyf yn golygu sefyllt'a enaid dyn, neu sefyllt'a eneidiau dynol- ryw syrthiedig gerbron Duw yngwyneb y ddeddf, sef y gyfraith foesol, yn yr Iion y mae y Jehofah yn dal perthynas â holl ddynol-ryw fel ein Llywodraethwr a'n Barnwr, yngwyneb yr hon gyfraith y mae pob dyn a dynes yu rhwym o sefyll yn gymmeradwy neu yn euog gerbron Duw fel ein Barnwrmawr a chyfiawn yn wastadol. Nid ydyw yn un newydd i ddarllenwyr a gwrandawyr yr ysgrythyr- a» fod pawb wrth naturiaeth yn bechad- uriaid, neu yn droseddwyr ar gyfraith Duw; ac nid oes eisiau i ddyn fyned i raddau pellach inewn camwedd na thros- eddu mewn un pwngc o'r gyfraith sant- aidd hon i fod yn euog o'r cwbl: Iago 2. 10, 11, a bod yn euog yw bod yn felldig- edig, a bod yn felldigedig wrtli ddedfryd cyfraith neu farnedigaeth Duw, ydyw bod niewn cyflwr colledig, a thyna gyflwr yr holl fyd o ddynion wrth naturiaeth o ennyd y cwymp yn Eden hyd yr awr hön. Dyma gyflwr truenus y byd ! Fe nodwyd o'rblaen fod llawer o ddynion wedi cara- dybio fod rhyw gyfnewidiadau wedi eu gwneud yn nghyflwr y byd,- sef fod yr Iuddewon wedi meddwl fod Duw wedi eu codi hwynt i gyflwr rhagorach na'r cen- edloedd, trwy eu dewisiad, rhoddiad addewidion iddynt yn eu henwog dad Abraham, a'i gyfammod â hwynt ar fynydd Sinai, &c: pan mewn gwirionedd, fel y dangoswyd o'r blaen, nad oedd nâ'r cyfammodau, ná'r tadau, nâ dodiad y ddeddf, nâ'r addewidion yn gw'neuthur Cyf. IX. y gradd Heiafo gyfnewidiadyu eu cyflwr hwy, fel dynion syrthiedig a cliyfrifol i Dduw, ar gyflwr y cenedloedd; canys nid oedd eu rhagorfreintiau nhwy ar eraill yn eu codi hwynt uwchlaw bod yu bechad- uriaid mwy ná'r cenedloedd ; ac y mae pob pechadur wrth natur dau felldith y ddeddf, ac y mae yn anuichouadwy i unrhyw greadur syrthio i gyflwr tru- ennsach nâ bod dan felldith deddf sant- aidd y Jehofah, neu fod yn euog gerbrou Duw, Barnwr mawr a chyfiawn yr holl ddaear. Yn erbyn y dyb o ragoriaeth yu sefyllfa cytìwr yr Iuddew ar y ceuedl- ddyn, y mae Paul yn y modd egluraf, yn y pennodau cyntaf o'r Epistol at y Rliuf- einiaid, ynghyd amanau eraill, wedi profi yn anwrthddadleuadwy, fod pawb, Iudd- ewon a Groegwyr, dan bechod ; ac felly fod pawb,yn ddiwahaniaeth, mewn cyf- lwr truenus gerbron Duw. Nodwyd hefyd fod rhai, trwy gam- dybiau, wedi dychymmygu fod dygiad i mewn, neu sefydliad yr oruchwyliaeth efengylaidd wedi gwneuthur cyfnewidiad yn nghyflwr y byd dynol. Y mae hyny yn hollol gamsyniol a chyfeiliornus ; canys er i'n Iachawdwr ddilen yn llwyr y gyfraith ddefodol, neu y ddeddf seremouiol, etto ni ddileodd efe, ac ni newidiodd yn y mesurlleiafy ddeddffoesol;acnid yw gras yn dileu hon ychwaith, oud yn ei chad- arnhauhi. Nid i ryddhau byd o ddynion o'u rhwymau moesol, neu oddiwrth eu perthynas â chwymp ac â chyfammod Adda, neu i ddibenu y ddeddffel rheol nniondcb,arheol ein dyleswyddau tuagat *T)duw a'n cyd-grcaduriaiil, y dacth eia 13