Welsh Journals

Öfnwch pduw.. jinrhydeddwçh y JBrenin. RHIF. XXX. EBRILL 1821. LLYFR II. Coffadwriaeth amlder daioni yr Arglwydd, ^R Arglwydd a ddyw&foàd wrth Moses y gwnái efe i'w holl ddaioni fyned heibio o flaen ei wyneb. Nid oes neb daondun,sef Duw. Dafydd a ddywed, " Mor fewr yw -dy ddaioni, a roddaist i gadwi'r-sawl a'th ofnant." Dywedir befyd mai ttaionus yw efe i bawb." Ac mewn man araH y dywedir, " Da ydyw a daionus." Diau nad oes daioni hanfodo), anfeidrol, ac anghyf- newidiol ond sydd yn yr Ärglwydd. Gaüasai efe ein. gwnëyd yn ani- feiliaid; pnd yn ddynion y^ gwneddyw : er by.ny collasom oll ei ddèlwad ef, a chollasom ein hunain. Etfco dyraa.ddaioni an- feidrol Iesu yn tywallt ei fendith- íon grasol ar eneidiau ei bobl, trwy danlliwio ei ddelwad arnynt a ]»hlanu ei anian ynddynt< Hefyd y mae 'n rhoddi sel ac arwydd o'u prynedigaetb : 'ieèfe a-roddodd ei hun yn Iachawdwr iddynt. Oh ! pa fath drysor o gyfoeth annhraeth- adwy, Ö ffynon lawn-lifeiriol o radau a gafodd y sawl a gafodd Grist. Ni chyffynhlodd neb a Christ trwy ffydd, -fla b" 'ddo iacbâd trwy râs : ohlegid ef ydyw A wdwr Iecbydwriaetb, Amddiffyn- fa rhag braw, meddyginiaetb y claf, bywyd y rhai byw, ac ad- gyfodia'd y rhai meirw. Yr oedd yn ddaioni mawr yn Nghrist, an- fon éi awgylion 'sànctaidd ì wasan- aethu ei saint; ond yr oedd yn ddaioni mil mwy 'iddo ddyfod ei min i'w calonau, i eu hamddiffyn a'u maethu, a'u cysuro am fywyd tragywyddol. Os gallodd corph marw y propbwyd adfywhâu dyn marw a roésid i gyffwrdd ag ef; ,pa faint mwy y gall corph bywiol Arglwydd y prophwydi fywhâu eneidiau meirw i fywyd ysprydol a tbragy wyddol ? Beth mwy na hyn a allwn ni ei ddymuno ? a. pheth fflffy na hyn a áîlasai .efe rpddi? Rhoddödd ei gprph ini yn fwyd, a'i waed ini 'n ddîod : rhoddodd ei enaid i lawr yn bridwerth ein per- sonau. Eie a ddyoddefodd y boen, a ninnau a gafodd y budd : efe a gâfodd y gosp, a ninnau gawsom faddeuant: ei ddagrau ef a fu yn olcbiad i ni: ei glwyfau ef yw ein biechyd ; a'r angbyfiawnder a wnaethpwyd 'iddo ef, a foddlonodd gyfìawflder am y farnedigaeth oedd ddyledus i ni. Trwy ei enedig- aeth y daetb-yn frawd i ni; trwy drugaredd yn wobr i ni, a thrwy ei sacrament yn ymborth ini; ac fal byn dyma feìbion dynion yn feibion Duw. Dyma ryfeddod am bytb-—y Creawdwr mawr yn cym- meryd ei gau ynghroth ei greadur bach am naw mis ; ac wedi hyny ymostyngodd yn fwy, daeth i bres- wylio yngbalonau ei bobl yn was- tadpl; yr hyn sydd ddägpn a gwnëyd i hbll drigoHou y Nef sefyll a synu. Etto gwélwn mai gwir ewylíys o râd nefol Crist oedd dyfod íal hyn igyfanneddu ynghalonao eibobl.—•