Welsh Journals

Cyf- 2-3 MEHEFIN. [RhiflS, CHWEDL Y GATH AR LLYGODEN. GLYWSOCH chwi chwedl y gath a'r llygoden ? Cewch ynddi ddifyrwch, a gwers yn y fargen. Fe syrthiod ryw dro Lygoden fach wisgi, Yn swp ar ei phen I dwba a breci ; Wrth rwyfo yn djrn Edrychodd i fyny, A gwelai y gath Öddiarni 3rn gwenu. " O'r anw^d ! Meistres Pwsi ! A wnei din fw\rn fy nghodi I'r lan o'r gerwyn ddofn hon ? Yn wir, 'rwyf bron a boddi." " Ha ! ha ! fe'th ddaliwyd, hen ladroues, Mae'n rhaid it' farw mwy, y llances ; Os gwnafáy gais, bwjrtaf di'n g\rfan, Os peidio wnaf, ti foddi, druan." " Ti gei fy rem-yta, P\vrsi, Yn wir, os gwnei fy nghodi, Waeth bydd 3rn oesol warth i'r llwj'th I'm foddi yn nhrwyth 3- breci." Ar ei haddewid est^-nodd y gath, Ei phalf i waered gr^-n haner llath ; Gerfydd ei chopa, hi taflodd i'r lan, Yn sopen dd^'ferll^'d, eiddilaidd, a gwan. " Dyna, 3'sgw3rd ffwrdd y breci Tra fw3r'n parotoi i'th fyncu.'" Ar d'rawiad neidiodd y ltygoden Dros ei phen i mewn i'r agen. " Nos da, Meistres Pws," Meddai'n ddigon difater; " Nos da, 3rr hen ladi, Chwi goll'soch eich swper." " T\-r'd yma lygoden, gwnest addaw'n ddi\rmod." " Ha, ha, nid oedd hono ond addeivid niewn diod.'' Chwychwi bobl ieuainc, 'n enwedig rianod, Gochelwch bob amser "apdewio mf.wn diod."