Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

-+%£mxt gr Isjjol ^uL^- Cyf. I ] RHAGFYR, 1895. [Rhif 12. NADOLIG. Fy awen fwyn, O dyro gan Am unwaith eto'n Ìlawn o dan, A dawnsia'n 3'sgafn ar dy droed, Pel pe ond nn ar ugain oed. :f~ 'wen fad, 'does genyf fi ü«íim braidd yn ieuainc ond tydi, A chedwi bob peth gan dy wen, A minau'n hwy, rhag myn'd yn lien. O dyro gan, a bydd yn ddoniol, Ond uwchlaw pob peth bydd naiuriol. Na fydd ofalus am fesurau, Gad rhai'n i wyr yr eisteddfodau. Can ar y mesur bÿr, neu Salm, Ond boèd dy gan fel nefol falm. Can ary mesur saith, wyth, naw, neu ddeg, Yn hyn i gyd cei berffaith chwareuteg. Can ar y Mesur uchel ei gymeriad,— Poblogâidd Pesur Cymrn—Dadgì/sÿllt- iad, Neu ar Home Rule, hen Fesur gwaedd- fawr Erin, Ymesur fynot, ond yr un cyffredin; Ond dyro dant o agos neu o bell, A wna Vclaf yniach,neu'n llawer gwell, Rhyw dant gysura'r glwyfus fron, A dry y cywair Ueddf i'rllon. Rhyw daiit a fydd i blant y pair, Fel swynol dinc y delyn aur; Rliyw 'dant a'u lìona ar y llawr, Ac ysgafnha eu cystudd mawr. Py awen, can mewn eywair iach, Fel can foreuol, deryn bach ; Mae genyt destyn bendigedig, Ein hngòsaol diíydd Nadolig. Mae'n dod, mae'n dod, mae wrth y drws A'i wedd yn arw, eto'n dlws ; Mae'n sarug, eto ar ei wen, Edrycha'n ieuanc ac yn hen ; Mae'n dod yn nrnf ar ei hynt, Fel llawer ùn o'i frodyr gynt, Ond gwnmal iawn, newidia'n rhydd Ei ddillnd lawer gwaith y dydd, Fel pe'n amheus pa beth a wisg. Pan ddaw yn llwyr a llawn i'n mysg, Fe ddich' n daw mewn eira gwyn, Fel rhai o'i frodyr lien cyn hyn. Os felly bydd, daw ar ein pen Yn lli\v yr urdd a'r orsedd wen ; Estyna'i law i'r dyn tylawd, Fel pe bai ei hynaf frawd, 'Run fath ag i'r boneddwr clyd Ag sydd yn byw mewn amgen byd, A go'íwg ar ei wyneb glan A yr y deyrnas oll ar dan, A'i deiliaid y'nt mewn gwir fwynhad, Fel mwyniant plant yn cwrdd a'u tad, Pan dychwel i'wartrefle gwell, O hirfaith daith mewn gwledydd pell, Mae'nt oll o fewn i gylchoedd derch Achaeth gan swyngyfaredd serch. Nadolig hoff ! y mae dy wen Yn gwella'r claf, ieuangu'r hen, A'th ysbrydoliaeth ryfedd di Gyflyma ganu yr hen famgu, A'r cìoff a deithia'n lawer cynt Nag arfer ar ei araf hynt, Gwna nodau llon dy hyfryd lais Ddihuno haelder yn barhaus; Y cybydd cul new'idia'i naws, Rhydd damaid bach o fara chaws, Ar dro fel hyn i'r crwydryn tlawd, Ac yn ei fryd gwel màth o frawd, Calonau doddi yn ddiball, A ch'lymu'r nni'íl un wrth y llall, Gwnai'r galon gul yn llydan iawn, A'r galon fas yn ddofn a llawn, A'r galon wan, fel calon cawr, A'r galon fach yn galon fawr ; O dan dy swyiiion a y byd Yn galon gron yn mron i gyd, Ac am wythnosau is y nen Bodola'r'byd braidd heb ei ben, Nadolig a newidia'i fryd, Mae'n galon gron yn mron i gyd, Yr ndar man—iach blant y coed, Adwaenant ry wfodd swn dy droed, Naturiol tyrant at y ty, A'r robin g'och a'r 'deri/n du, Dysgwyliant oll am gael calenig Ar foreu dwyfol ddydd Nadolig. Myfyh Emly-\.