Welsh Journals

1 <ffîU|graŵm. Cyfres Newydd.] MAI, 1865. [Rhif. XLI. ökIjeMiidIj;w k ÖCIjnräljüìnut. GWAITH YR HWN A'N HANFONODD. " Bliaid i mi weithio gwaith yr Hwn a'm hanfonodd, tra'r ydyio hi yn ddydd y mae'r nos yn dyfod, pan na ddichon neb weithio.—Ioan ix. 4. GAN Y PARCH. JOHN GRIFFITHS, PERIGLOR MYNYDDISLWYN, MYSWY. Fod dyn wedi ei greu i ddybenion go- didocach na bwyta, yfed, cysgu, a mwynhau ei huu gyda phethau gwag y llawr, a'i fod wedl ei fwriadu i, a'i gymhwysoat orchwylion uwch na dylyu galwedigaethau bydol yn unig, a brofir i foddlonrwydd gan uchelgeisiadau a syinudiadau yr enaid mawr ag y mae yn feddianol arno. Canys a ellir tybied y buasai Duw yn ein gosod mewn sef- yllfa gymaint yn uwcîi nag eiddo yr anifeiliaid a ddyfethir, ac mor ychydig yn îs na'r angylion; y buasai yn ein cynysgaeddu ag enaid anfarwol — ys- bryd yn alluog i'w adnabod a'i fwyn- bau Ef yn wastadol, os nad oedd gan- ddo ar ein cyfer ond y sefyllfa bre- senol, neu os nad oedd ei fwriad yu amgen na'n hanfon i'r byd, fel y mae wedi gosod y Lefiathan yn y dyfuder, yn unig i chwarae ynddo ? Pe hyn fuasai dyben ein creadigaeth, sef bwyta, yfed, cysgu, a llafurio am ein bywiol- iaeth, buasai yn well i ni fod yn gre- aduriaid direswm, neu heb ein creu erioed. Ond y mae rhy wbeth oddifewn î ûi yn tystio ein bod wedi ein gwneyd i ddybenion rhagoraeh ac uwch —fod y bywyd presenol yn cael ei roddi i ni fel sefyllfa o barotoad a phrawf erbyn tfagywyddoldeb; a ehan fod Duw wedi ein meddianu â galluoedd gymaint uwchlaw y rhan arall o'r greadigaeth, y mae wedi gosod gwaith digon mawr 1 r y^aarferiad (eaercise) o'r galluoedd ^yny> gwaith o bwys mawr, gwaithag y mae pawb, uchel ac isel, cyfoethog a thlawd, ieuanc ahen, dan yr un rhwyin- au i'w gyflawnu. " Rhaid i rai weithio gwaith yr Hwn a'm hanfonodd,'' <fcc. Mae geiriau y testyn yn eu hystyr flaenaf a llythyrenol yn cyfeirio at ein Iachawdwr, a'r gwaith inawr a gogon- eddus a wnaeth Ef ar y ddaear. Ond y maent yn dra chymhwys i ni oll. Gan hyny, sylwn yn I. Foä yr Arglwydd wedi rhoddi gwaith pwysig i bob un o honom yn y byd hwn. II. Mai y bywyd presenol yw yr unig dymor sydd wedi ei benodi i ni i gyfiawnu y gwaith hwn. III. Ei fod ef o'r pwys mwyaf i ni ymaflyd yn y gwaith a roddwyd i ni yn brydlawn, cyn bo llaw angau arnom. IV. Y cawn, ar ol gorphen ein gwaith, dragywyddol orphwysfa yn y nef. I. Fod yr Arglwydd wedi rhoddi gwaith pwysig ì ni.—Mae y gwaith hwn yn gynwysedig, mewn parotoi ein hunain eroyn tragywyddoldeb; addasu ein hunain trwy fywyd duwiol, cyfiawn, a sobr, i'r etifeddiaeth anllygredig, ac mewn adlewyrchu delw, a mynegu go- goniant Duw yn y byd. Tuag at efteithio y parotoad a enwais y mae yn augenrheidiol cael ffydd gadwedigol yn Mab Duw, yn gystal ag edifeirwch gwirioneddol am bechod. Gwaith tra mawr yw ffurfio cymeriad yn y byd