Welsh Journals

Y CYLCHGBAWN. RHIF. XLII.] MEDI, 1854. [Llype IV. RHAID IDDO DEYBMSü. "Canys rhaid iddo deyrnasu hyd oni osodo ei holl elynion dan ei draed."—1 Con. xv. 25. Fel i bob teyrnas arall, y mae i deyrnas Crist ci gwrthwyncbwyr. Mae atalfeydd cedyrn ar ei ffordd, ac yn rhwystro ei myn- ediad yn mlaen. Ac fel y mae hi yn ddyrch- afedig goruwch holl deyrnasoedd y byd, y mae ei gelynion yn gryfach, yn lluosocach, ac yn ddyfnach eu dyfais na gelynion un- rhyw ymerodraeth arall. 1. Mae pob dyn yn bersonol, dan bechod, yn elynol, ac yn cynal i fynu wrthryfel parhaus yn ei herbyn. Yn ci fcddyliau, ei ymddyddanion, a'i holl ymddygiad mao yn elyn i Grist, ei bobl, a'i freniniacth. Mae ei galon yn llawn o elyniacth tuag ati. Mae yn casâu ei deddfau, ac nid oes i'w hegwydd- orion le yn ei feddwl. Mae yn ymweithu, enaid a chorph, i wasanaeth Satan ; yn rhoddi ei feddyliau, ei gyneddfau, ei amser, a 1 holl aelodau yn arfau anngbyfiawnder i hcçhod. _ 2. Y mao holl dculu dyn, yn y mwyaf- rrf o honynt, mewn undeb agos, yn ymgy- fathrachu trwy dwyll, dyfais, a gallu, i ddarostwng y deyrnas gyfryngol. Y mae hreninoedd y ddaear yn ymosod, a'r pen- acthiaid yn ymgynghori yn nghyd," yn ei hcrhyn. Mae ei hegwyddorion yn rhy bur a dysglaer i oddef eu gormes a'u trahausder: y niao safon ei moesoldeb yn rhy uchel i gnawdolrwydd ac uchelfrydedd daearol ei gyrhaedd; y mac ei deddfau yn rhy lym, awdurdodol, manwl, a gafaelgar, iddynt ymddarostwng dan eu rhwymedigaeth. Eu niaith ydyw, " Drylliwn eu rhwymau hwynt, a thaflwn eu rheffynau oddiwrthym." á. Mae tywysogaethau ac awdurdodau y Ì17- h' Satan a'ifyddinoedd, ynclynion n ' Ì10 yn amcanu at ei bywyd trwy holl ocsoedd amser. Nid dynion yn unig sydd yn gwrthwynebu y Brenin Crist: y mae yma rX10n.dan arfau. Mae tywysogaethau rvi?\ ern yn eistedd bob amser mewn Whor, a'u galluoedd arfedig yn sefyll bob ^mser yn barod at yr alwad gyntaf, i ym- W **>! freniniaeth. Mae nerthocdd y Jüa ddaw yn rhyfela â hon. Mae byd, mae bydoedd yn ymgyfathrachu. Pwy rifa y gclynion! Pwy draetha eu cadernid! Y mae gallu dynol ac angylaidd (syrthiedig), nerthoedd dyuion ac ysbrydion colledig, byddinoedd dau fyd, yn erbyn Crist. Yn olaf. Mae angau yn clyn iddi. Mae y bedd yn garchar i rwymo ei holl ddeiliaid, yn garchar hagr, dwfn, orchyll, lle y cloa y gelyn hwn gyrpb ffyddloniaid Brenin S'ion, llo y cloa hwynt i fynu am oesoedd dan gadwyni marwoldeb, ar ol eu hysgar oddi- wrth eu heneidiau trwy yr arteithiau crcu- lonaf. Mae yr holl elynion hyn, y byd, uffern, ac angau, yn casgìu eu nerthoedd yn nghyd dan yr un faner dywell, ac yn gwar- chae ar ddinas Duw, yn ymosod ar fyddin- oedd cin Brenin yn mhob oes gyda'r ymroad a'r gwrolder ffyrnicaf. "Ni fynwn ni hwn i deyrnasu arnom," yw y floedd sydd yn dyrchafu o'u gwersyllfa bob amser, a'r arwyddcb sydd i'wganfod ar eu banerau, ac yn cael ei amlygu yn eu hymddygiadau. Y maent yn gwilio pob mantais, yn arllwys eu galluoedd i mewn trwy bob adwy, gyda'r un dyben parhaus i ddiorseddu Mab Duw. Eto ofer, hollol ofer fydd eu holl, eu cyd- ymdrechion. Dyfeisient, ymosodcnt, her- ient a fynont, ofer, llwyr ofer fydd pob ymdrcch o'r eiddynt. Er iddynt ddyspyddu holl ymadferthoedd eu dyfais a'u gallu, er iddynt ddodi allan holl oludoedd, holl drys- orau eu doethineb, eu gwybodaetb, a'u nerth yn yr ymdrech fawr gyffredinol, ofer, tra- gwyddol ofer fydd y cyfan. "Canysrhaid iddo dcyrnasu!" Bhaid— I. Mewn trefn i anrhydeddu gosodiad Duw. Anmhosibl fyned gosodiad Duw yn ddi- rym. Ehaid dymchwelyd gorsedd Duw, dileu ei awdurdod, a darostwng ei ddcddf, cyn y gellir dirymu ci osodiadau, y llciaf o honynt. Nid yw Duw yn dyrchafu gor- seddau i ddynion gael eu tynu i lawr wrth eu hcwyllys. Bcth bynag a fwriado, a osodo Duw, bydd hyny byth; ni cllir na bwrw ato, na thynu oddiwrtho. Mae yn ansyfì- 2 H