Welsh Journals

Y CYLCHGRAWN. Rhip. XXXII.] TACHWEDD, 1853. [Lltfr III. AWADALWCH DIN A SEFYDLOGEWYDD GAIR DUW. " Y llef a ddywedodd, Gwaedda. Yntau a ddywedodd, Beth a waeddaf ? Pob cnawd sydd wellt, a'i holl odidawgrwydd fel blodeuyn y maes. Gwywa y gwelltyn, syrth y blodeuyn, canys ysbryd yr Arglwydd a chwj'thodd arno; gwellt yn ddiau yw y bobl. Gwywa y gwcllíyn, syrth y blodeuyn; ond gair ein Duw ni a saif byth."—Esay xl. 6—8. GAN Y PARCH. D. EVANS, ABERTAWY. Mae natur yn orlawn o wersi ymarferol. Y nefoedd a ddatgan ogoniant Duw, y ddaear a fynega waith ei ddwylaw. Ei holl weithredoedd a'i clodforant. Adar y nefoedd a'n dysgant i ymorpbwys ar DduW am ein hymborth. Y lili a'n tywys i ymddiried ynddo am ein gwisg- oudd. Y morgrugyn a'n^ cynghora i fod yn weithgar; a blodeuyn y maes a ddengys i ni ein bychandra a'n breuder. Sylwadau a ddysg y geiriau i ni. Yn— 1. FOD DYN YN GHEADÜR A FEDD AR WYCHDER A PHRYDFERTHWCH. Ni Wyddom gm ddim yn ein byd yn harddach na blodeuyn. Os creffir yn fanwl hyd y nod ar y lleiaf a'r distadlaf, canfyddir ynddo fwy o dlysni a thegwch nag y gallwn ddesgrifio. "Ni wisgwyd Solomon yn ei holl ogoniant fel un o'r rhai hyn." Mae dyn, er wedi ei aflunio gan dym- herau atgas, a'i hagru gan nwydau pechadurus, yn un o'r gwrthddryehau harddaf a fedd ein oyd ni. Yn nghanol ei ddadfeiiiad a'i ddifrod gwelir amlygiadau o wir ogoniant. Nid oes creadur yn ein byd ni i'w gystadlu ag ef. Ffurfiwyd ef ar ddelw Duw. Gwisgodd Anwyl- ftb y Tad yr unrhyw agwedd. Pan ymddangosai angylion, ymddangosent yn ffurf dyn. Y Ilygaid serenog, y gwyneb glandeg—pob darn o'r cyfansoddiad a saif yn brawf o ddoeth- ineb anchwiliadwy a daioni anfesuradwy. 0 bob peiriant dyma y rhyfeddaf—o bob adeilad dyma y gorwychaf—o bob gwrthddrych dyma y gogoneddusaf. Ymddengys llong yn ei Uawn hwyliau—y wawr yn ei phelydriad cyntaf—y lleuad yn ei gwylder—yr haul yn ei ddysgleirdeb—y ífurfafen yn ei ser a'i gwyrddlesni yn wrthddrychau gogoneddus; ond diflana eu gwychder a derfydd eu tegwch i gyd pan y cydmerir hwynt ag ardderchawg- rwydd plentyn dyn. "The humanfâce dmne." 2. FOD DYN, ER YN FEDDIANOL AR WYCHDER A PHRYDFERTHWCH, YN LLAWN O WENDID A bheuolder. Os nad oes dim yn fwy harddwyrdd na'r glaswelltyn, nac yn fwy prydfertb. öa'r blodeuyn, nid oes dim ychwaith yn fwy blydd, tyner, a brau. Y dderwen a gyrhaedda 5'n raddol ei maintiolaeth, ac am amser hirfaith a barha yn ei chryfder a'i gogoniant. Y gwlawogydda syrthiant, a'r tymhestloedd a gurantarni yn ofer. Am oesau lawer rhoddaher i nertholdeb yr elfenau, pan yn eu cynddaredd penaf, ac o'r diwedd, ar ol lluaws o frwydrau ac ymosodiadau diddcfnydd, dihoena a dadfeilia fel un yn íiinedig o fywyd, a syrthia yn raddol ì'y helfen gyntefig. Ond niddyma y gwrthddrych i ba un y cydmerir dyn. Na! ei gyffelybiaeth ef ydy w " blodeuyn y maes." Nis gall wrthsefyll fawr o ymosodiadaú. Ei lechyd, ei nerth, ei degwch, ei synwyr, eifyicyd, ydynt yn agored i nychdod a dinystr oddi- Wr~û y pethau mwyaf gwanaidd ac annysgwyliadwy. 3. Fod DYN, 0 HERWYDD EI WENDID A'l FREUOLDEB, ER CYMAINT EI OGONIANT, YN SICR O n^i81 0DDIWEDDYI> GAIÍ ddadfeiliad a thrancedigaeth. "Ei holl odidawgrwydd sydd Wodeuyn y maes: gwywa y glaswelltyn, syrth y blodeuyn." Cymera hyn le rai gweithiau yn ddisymwyth ac yn annysgwyliadwy. Nid bob amser y gwna y blodeuyn na'r f asJ^"yu barhau trwy y tyinhor. Maent yn agored i gymaint o anffodau. Ehai gweith- TU ti?T ^yti yn eu blaendarddiad; prydiau eraül torir hwynt i lawr yn eu gogoniant. rychbryfed a ymborthant arnynt. Gwyntoedd a'u gwywant, neu ryw law annosturiol dvìi V*^ nt' Cymaint ydynt yr anffodau, y damweinau, a'r clefydau ag y mae ^ynouaeth yn agored iddynt, fel nad oes ond ychydig a gyrhaeddant henaint. Miloedd rengant yn eu babandod. Agorant eu llỳgaid ar y byd trafferthus hwn, wylant, 1 2 R