Welsh Journals

Y CYLCHGRAWN. Riiif XIX.] HYDREF, 1852. [Llyfr II. PECIIOD YN DEA PHECHADUEUS. "Fol y byddai pechod, tnvy y gorchynij-n, yn dra phechadurus."—Rhtjf. vii. 13. Y mae yr apostol Paul yn dangos yn yr adnodau hyn pa bcth yw gwir droedigaeth ; y raae yn gwneyd hyn trwy adrodd hancs ei droedigaeth ei hunan—dyna beth yw pregcthu oddiar brofiad. Mae dyn yn ccrddod tir tra phcryglus pan fyddo yn tracthu ar bethau nad yw criocd wedi eu profL Y tipyn lleiaf eriocd a'i teifi dros ei sodlau. Fe wna medr, dysg, ymroad, a llafur, lawcr; ond ni wnant byth, byth i fynu y difFyg o brofiad. Fe wyddai Paul pa bcth ydocdd gwir droedigaeth; yr ocdd, gan hyny, yn ddyn cymhwys i ddweyd wrth craill pa bcth ydyw. îsid yw y cwbl am drocdigacth Paul i'w gael yn yr hanes a roddir am hyny yn yr Actau. Ccir y corph yno, ond yma y ccir yr ysbryd; ccir yr esgym, y giau, a'r crocn yno ; ond yma y ceir y bywiolion, yma y ccir yr anadl. Cawn yno yr hyn a ddywedwyd wrtho, a'r hyn a ddywedodd yntau mewn atebiad ; ceir yno yr hyn a wnaed iddo, a'r hyn a wnaeth yntau mewn canlyniad : ond yma y ccir ymdrechion ci enaid a thywydd ei galon, tra yr oedd y cyfncwidiad mawr yn cymeryd lle. Y mae mwy mewn gwir droedigacth na dyn yn gadacl un ffordd o fyw, a chymcryd ffordd arall. Yr oedd mwy yn nhrocdigaeth Paul na gadael erlid Crist a'i bobl, a myncd i brcgethu Crist a'i ras. Yr ocdd holl gyfundraoth ei cnaid a'i ysbryd cf o chwith, ac nid hcb ymdrcchfa galcd, nid heb ymladdfa angcuol y darfu i'r hcn bethau fyncd heibio, ac y gwnacthpwyd pob poth o newydd. Yr oedd y gorchymyn yn offoryn yn nygiad o amgylch y cyfncwidiad pwysig hwn. Yr un pcth a fcddylir wrth y gorchymyn fan hon a'r ddeddf yn yr adnodau blaenorol. Dengys fod dynion duwiol wcdi cu gwaredu o dan lywodracth pechod ac o dan gacthiwed y ddcddf ar yr un pryd. Gofyniad sydd yn tarddu yn naturiol oddiwrth y ffaith hono yw, "Gan hyny ai pechod yw y ddeddf ? Na atto Duw," yw yr atcb. " Eithr nid adnabum i bechod ond wrth y ddcddf; canys heb y ddeddf marw ocdd pechod. Eithr yr oeddwn i gynt yn fyw heb y ddeddf." Yr ocdd y ddcddf genyf yn y llythyrcn, ond nid yn yr ysbryd; yr «edd y ddeddf genyf ar fy nghof, ond nid yn fy nghalon. Y~r ocdd pcchod ynof pryd hyny, ond nid ocddwn yn dcall ei fod; nid ocddwn yn ei deimlo; yr ocdd i bob dybcn yn farw. Yr oedd y ddeddf, yn yr olwg ag ocdd gcnyf fi arni, yn farw; nid ocdd byth yn peri i mi hocn—minnau yn ddidcimlad fcl y marw. Fel hyn yr oedd y ddeddf, a minnau, a fy mhcchod yn cyd-drigo yn dawel, fel rhyw dri chrcadur marw—nid yw y meirw byth yn cwympo i maes. Yr oeddwn i yn golygu fy mod mor uniawn ag y mynai'r ddeddf fy mod. "Na wnaiti dyhun ddelw gcrfiedig," mcddai y ddeddf; yr oeddwn innau yn ffieiddio dolwau. "Na ladd," meddai y ddcddf; ni lcddais innau neb erioed. "Na chymcr enw yr Arglwydd dy Dduw yn ofer," meddai y ddcddf; ni buàswn innau yn cymeryd yr Enw matcr J'nysgafn yn fy ngenau am y byd crwn. "Na ladrata," meddai yddeddf; ni buaswn- mnau yn Uadrata dim yn fy myw. Fel hyn nid ocdd yr olwg oedd genyf ar y ddeddf yn Peri i mi un euogrwydd, nid oedd fy mhechod yn peri i mi unrhyw boen. Ond pan ddacth y gorchyroyn—pan dywynodd ysbrydolrwydd y gorchymyn i fy meddwl—yr 2 M