Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

Y BEDYDDIWR. Cyf. V.] TACHWEDD, 1846. [Riiif. 59. GWAWDD YR HEN ISAIAH. "O denwch l'r dyfroedd, bob nn y mae syched arno, le yr hwn nid oes arian ganddo; deuwch, prynwch, a bwytewch ; Ve deuwch, prynwch win a llaetb, beb arian ac beb werth. Paham y gwer- iwch arian am yrhyn nid ydyw fara? a'ch llafur am yrhya nid yw yn digoni? Gan wrandaw.gwrande- wch arnaf fi, a bwytewch yr byn sy dda : ac ymhyfryded eich enaid mewn brasder. Gogwyddwch elch clnst, a deuwch ataf; gwrandewcb, a bydd byw eich enaid : a mi a wnaf gyfamod tragywyddol âchwi, eef sicr drugareddau Dafydd."—lv, 1—3. Pa fraich allasai gyrhaeddid i ddyfnderau y codwm y syrthiodd dyn iddo drwy ei am- ryfusedd yn Edenl Pwy ynddigon galluog i gyfodi Adda yn nydd ei gyfyngder o'r gwaelodion obry, ac ail osod ei draed ar graig ag oedd a chadernid yn perthyn iddi! A oeddynt thronau, arglwyddiaethau, a phen- defigaethau gogoniant, ddim yn sefyll ar gaerau Caersalem y nef ar ddydd y dinystr yn Eden, ac yn gwelwi wrth edrych ar y tywyllwch dudew dychrynllyd ag ydoedd wedi llanw porth y dramwyfa rhwng y ddwy wlad t Llawenhau- sant wrth weled y seren ddydd yn cael ei goleuo yn yr entrych draw; gwenasant pan welsant Arcturus a'i feibion yn dawns- io yn y gwagder; rhyfeddasant pan ed- rychasant ar deyrn y dydd yn ei gerbyd goleu yn rhedeg ei yrfa; 6ynasant pan welsant y cometau cynífonog yn ymsaethu drwy lwybrau anhygyrch yr ehangder di- derfyn, fel rhyw frys-negeseuwyr yr Holl- alluog Dduw yn cludo cenadwri o bwys i ryw ddosbarth pell o'i deyrnas fawr draw tua'r terfynau tragwyddol: ond yn nydd trallod Eden ymofidient oblegid bod dyn Wedi ei golli yn anadferadwy. Ond ni wyddent hwy am oludoedd cariad, daioni, a gras tragwyddol y Duwdod; nid ydoedd y Uyfr aur a gedwid yn nghell yr orsedd fawr wedi ei agoryd iddynt hwy eto; ac ni wyddent hwy am y telynau oeddynt yn "ghadw i dyrfa fawr, fawr, fawr, nac am y tònau oeddynt i'w canu gan deulu cadw- edigol dyn, wedi iddynt gael eu hadferü, a u dwyn i ogoniant drwy oruchwyliaeth y niae amryw ddoethineb y Duwdod wedi ei rhoddi ynghjd. Ond pan welsant y She- cma yn chwareu yn fwy tanbeidiol nag erioed gerbron yrarch yn y dcml santaidd ; Cvf. V. pan haner lesmeiriasant wrth arogl cyfferi moddion yr iechydwriaeth pan gyfodwyd cauad y blwch gan Fab y Dyn; a phan welsant y Duwdod yn disgyn drwy y tywyllwch i fro Eden heb y cleddyf dinystr- iol yn ei law, deallasant bod ewyllys da y Nefoedd i deyrnasu eto ar y ddaear, ac yr arbedid dyn er bod ei gamwedd yn angeuol. Gyda bod trefn yr iechydwriaeth yn rhy- fedd, y mae y dull a gymerwyd gan y Duwdod i'w dadblygu i deulu y ddaear yn rhyfedd hefyd; oblegid " Duw wedi iddo lafaru lawer gwaith, a llawer modd, gynt wrth y tadau trwy y proffwydi, yn y dydd- iau diweddaf hyn a lafarodd wrthym ni yn ei Fab;" hi a ddangoswyd gynt drwy y cysgod hwn a'r cysgod acw; trwy y drych hwn a'r drych acw; ond o'r diwedd daeth terfyniad i oes y cysgodau, ac i oes y drych- au, a thua glenydd yr Iorddonen dacw y Bedyddiwr yn cyhoeddi yn groch, "Wele Oen Duw, yr hwn sydd yn tynu ymaith bechodau y byd." Nid all dim ddangos truenusrwydd y cyf- Iwrymae plant Adda wedi myned iddo yn fwy, nâ bod y Nefoedd dan yr angenrheid>- rwydd o anfon ei chenhadau i'w gwahodd yndaeridderbyniechydwriaethi'wheneid- iau. Dyweda Solomon bod trueni dyn yn fawr arno, ond er cymaint ei drueni ni ellir ei fynegu; y mae y iaith ehangaf ei geiriau, ac y mae yr ymadroddion cryfaf eu ffigyrau yn pallu gýda golwg ar roddi darluniad o gyflwr truenus dyn megis ag y mae yn bechadur gerbron ac yn ngolwg Duw. Mae ei gyflwr yn druenus yn yr olwg arno fel teithiwr wedi ymddyrysu yn gwbl yn yr anialwch; yn ymdroi yn ol ac yn mlaen, na ŵyr yn mha le mae, nac i ba le mae yn myned; pa un ai moroedd dyfnion yn vmfcrwi, a'u tònau cynliyrfus yn llavu 3 D