Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

YR ÊTORAWN WESLEYAIDD. RHAGFYR,1875 NODIADAÜ COFFADWRIAETHOL AM MR. JOHN EDMÜNDS, LLANBEDR. GAN T PARCH. THOMAS J0FES, D.D. John Edmünds ydoedd fab i Edmund a Mäfý Edmunds, Llanbedr, Cered- igion. Ganed ef Mebefin 4ydd, 1812/a bu fai-w Mai 3ydd, 1875. Cyn belled ag y gallaf gasglu, bu i'r brawd'hwn ymuno â chymdeithas y Wesîey- aid yn y lle ucbod pan oddeutu unarbymtheg oedj a bu yn aelod cyson a ffydd- lon, gan ymddwyn yn addae i efengyl'Çrist hỳd awr ei ymddattodiad. Yn y flwyddyn 18t3l y daethym gyntaf yn adnabyddus.âg ef, ac yr oedd y pryd hwnw, er mor ienanc, yn ystyriol, pwyllus, a difriföl iawn, fel ben broffeswr. Yn yr adeg bono yr oedd fhai tadau aç amrai faìnao tfa synwyrol a chrefyddol yn ein Seion yn Llanbedfj a Bu eühaddysgiadaa' çÿtiáddasd^ •. a'u; hesamplau sanctaidd, o fendith fawr iddoefyn nèchretà&d èí yrfa. ár' Iwybr; bywyd ; ac ucbel brisiai y fraint hon; trwy wrandó ar eú.«cy-nghÔPioh 'dwysion; a dewis eu cymdeithas o flaen pob rbyw utì âraW, {meẃẃ cred'mai'b'yn íyddar yn ddioçel- wcb iddo ; oherwydd rbaid addéf n'ad ôëàà >yh orl ò'r à-wýrgyleb athrawiaethol a'i cylchynai, mewnun modd, yn tuéddu i'w ẃbéy$ yn iactnyn'ffydd yr efeng- yl, a'i sicrhau yn y gẅirionedd dwytòl.ÍSJ &at'^s>gmyi am amrai bersönau yn y lle o syniadau Sosinaidd, Ariaidd,o*í nìdigẃáetìi"!a»byny,' y rhai ddangosent hoffder mawr o ddädleutfòseugolýgiadáui a'fíbýBÇÌ&ureú' cited; yn enwedig gyda dynion ieuainc> gan'ýnîdrechu'eüiti^^ŵíẅ'cyŵlyb syríiadau a'u heiddo hwy eu hunain ; ond ymgadẃŵddièiö bŸa^^yaìŴftẀgîir ô^ẅwrtb eu maglau dinystriol, o'r byn y mae genyf y p'rofion çadaf n«fc ',- ■* (ì. m Mewn ystyriaeth o ddyledsẃydd i '<brỳou-y:gwir^";fel»na.chymerid ef ym- aith gyda pbob awel dysgeidiaeth; yn awr, ytriroddòdd gyda dyfalwch cynyddol i " chwilio yr Ysgrythyrau," a " cheisio allan o lyfr yr Arglwydd,'' yr " holl Ysgrythyr," yr hon olygai yr unig reol ffydd ac ymarweddiad, gan ofyn iddo ei hun, " Os y seiliau a ddistrywiwyd, pa beth a wna y cyfiawn ? " Gwelai bod yr oraclau dwyfol yn dysgu, gyda goleu eglur a chlir, fod Tri Pherson yn yr Hnnanfod tragwyddol—Tad, Mab, ac Ysbryd Glân, a'r Tri hyn Un ydynt; eu bod yn dadgan yn groew gwbl a hollol ddirywiad y natur ddynol ; dwyf- oldeb person yr Arglwydd lesu ; yr Iawn oll-ddigonol a roddodd, pau brofodd farwolaeth tros bob dyn; a gwelai heí'yd fod y gair sanctaidd yn dysgu dwyf- oliaeth a phersonoliaeth yr Ysbryd Glân, yn nghyda'r angenrheidrwydd o'i ddylanwadau a'i weithrediadau dwyfol, er argyhoeddi y byd o bechod, i gyf- newid y galon, i ddwyn tystiolaetb i fabwysiad plentyn Duw, i gynorthwyo gwendid y saint, i'w harwain, iV dyddanu, ac i'w sancteiddio yn gwbl oll. Meddai syniadau uchel a mawreddog am Grist á'iiawn. Dywedai yn fynych, "Nidoes bywyd ac iachawdwriaeth i bechadur ond trwy Iawn a gwaed Crist; o leiaf, nid oes i fi." " Y gwaed hwn a wna gymod drot. yr enaid " Dwyf- oliaeth y Mab yw perl dysgleiriaf ei goron ; ar byn y dibyna yr Iawn, a'r boddlonrwydd a roddodd; dyma'r allor aur ag oedd yn sancteiddio y rhodd ac 8 w Oyp. 67.