Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

TESTAMENT CAMPBELL. 69 Gyfryngwr rbwng Duw a dynion, y dyn Crist Iesu, yr hwn a'i rhoddes ei hun yn bridwerth dros bawb, i'w dystiol- aethu yn yr amseroedd priod.—l Tim. ii,5, 6. Yrwyf fi, osmaddeuwch i rai am ddywedyd cymmaint, yn cael hy- frydwch mawr i gredu y tystiolaethau bendigedig hyn/e/ y maent, heh geisio eu hesbonio ymaith, ond eu derbyn yn ddiolchgar o enau yr Ysbryd Glàn, ac yr wyf yn dysgu oddiwrthynt anfeidrol werth a theilyngdod Iawn Iesu, fy Mhrynwr a'm Duw ! Gnd, ebai rhyw ddarllenydd, 'Dych chwi yn son dim am neillduolrwydd yr Iawn. Nac wyf; pe buaswn yn ys- grifenu ar Brynedigaeth, neu waredig- aeth weithredol y pechadur,î soniaswn am neillduolrwydd ; ond nid wyf yn cael neillduolrwydd yn pertbyn i'r Iawn yn ngair Duw. Iawn digonol dros yr holl fyd yw Iawn yr ysgryth- yrau. Dyma y farn a dynodd y Corff ö Galfiniaid yn Nghymmanfa Dort, allan o air Duw. " Y mae Iawn Crist (ebynt) o anfeidrol werth a pbris, yn orddigonol i symud ymaitli bechodau yr holl fyd. Ond dadganiad yr Ef- engyl yw, na chollir yr hwn a gredo yn Nghrist croeshoeliedig, ond y ca fywyd tragywyddol. Y mae y dadgan- iad iddei gyhoeddi i bawb yn ddiwa- haniaeth lle y gwelo Duw fod yn dda ddanfon ei air; ac y mae iddei dder- byn mewn ffydd ac edifeirwch. Fod llawer a wahoddir gan yr Efengyl heb edifarhau a chredu, eithr yn marw mewn angbrediniaeth, a gyfyd nid oddiwrth unrhyw ddiffyg neu annigon- edd yn aberth Crist ar y groes, ond eu bai euhunain yn unig ydyw."* Dyma fel hyu :—" Efe yw'r Iawn dros ein pechodau ni;" gan adael allan ddiwedd yr adnod, "ac nid dros yr eiddom ni yn unig," &c. Onid rhywbeth'fel hyn y meddyliai yx Apostol am dano, wrth son am " drin gair t)uw vn dwyll- odrus ?"—2 Cor. iv, 2. £ Eph. i, 7, " Yn yr hwn y mae i m bryn- edigaeth trwy ei waed ef." Beth yw pryned- igaeth? Y mae'r Apostol yn ateb,—"Madd- euant pechodau yn ol cyfoeth ei ras ef."— Col. i, 14, hefyd. * Acta Svnod. Dordrecht. Session 136. Cymmanfa Dort a gynnalied yn 1618, ac yr oeddyn wyddfodol liaws mawç/o Genadon'o Loegr, Hessia, Bremen, Switzerland, &c. Gwel Musheim, Cent. xvii.—vi. page 661 of Tegg's London Edition, 1833. Nid oes achos diarddelwi dymuniad i osod Cymmaufa Dort i fyny fel awdurdod, ond rhoddir y dyfyniad jn y Traethawd, er dangos golygiadau Calfin- ìaid yr oes hono. Efefiy rhoddir y dvfyniad yn mhellach, John Calvin, yn ei Es- boniad ar Ioan iii, 16,—" Canmoliaeth rhyfedd i ffydd ydyw ei bod yn ein gwared oddiwrth golledigaeth dragyw- yddol; canys yr ystyr yn eglur yw, er ein geni i farwolaetb, y mae gwaredig- aeth ddiogel yn cael ei chynnyg yn ffydd Crist. fel nad yw angeu a hongia uwch ein penau fodd arall, iddei ofni ddim. Y mae yn ychwanegu y gair cyffredinol, " pwy bynag," fel y gallo wahodd pawb yn gyffredinol i yragyf- ranogi mewn bywyd, a thori ymaitb bob esgus oddiwrth anghredinwyr. I'r un dyben y tuedda y gair " byd;" ca- nys er nad oes dim yn y byd yn deil- wng o ffafr Duw, etto dengys ei fod yn gariadus at yr holl fyd, pan y geilw bawb heb wahaniaeth i ffydd Crist." Hyn oll a ymddengys i minnau yn gysson à gair Duw. Bydded cael allan athrawiaeth y Bibl ar bob pwnc yn brif ddyben yn ein holl ymofyniadau, fel y gallom ddywedyd gyda chywirdeb calon yn ngeiriau gweinidog teilwng sydd yn awr yn fyw, " Yr ydwyf yn tystio yn y modd mwyaf difrifol, nad oes ynof fi, os ydwyf yn fy adnabod fy hun, un dymuniad fod un peth yn wir- ionedd yn hytrach nà pheth araîl ; ond | y uiae arnaf chwant i wybod beth sydd VVIRlONEDD."f " Iawn yn mhob dull, Iawn mawr Mab Duw, Iawn gaed o fodd, Iawn geidw'n fyw Fyrddi>nau rif y dail; Iawn nacl oes fyth dim eisieu'i fwy, Pan ar y groes"dan farwol glwy', A roddodd Adda'r Ail."—I. ab Ioan. TESTAIYTENT CAITCPBELI,. LLYTHYR IV. Gan fy mod newyddddarllen llythyr Q. yn Seren Rhagfyr, ac o ganlyniad vn cofio y diweddyn well nâ'rdechreu,"mi a ddechreuaf lle y mae yutau yn diweddu. "Byddedi'r egwyddoiion a ddangosasom," meddQ., "a'u tueddiadau, gael eu pwyso wrth y gwreiddiol wirionedd ei hun," (cyfieithiad y Drenin Iago, mae'n debyg,) "acyna meddyliwn na fydd perygl i wenwyno eneidiau anfarwol â pheth- augwedi eu rynu o ddyn eihun yn unig." Mae y geiriau pwysig a difrifol hyn yn profi yn o Calfin, i ddangos barn Calfin ei hun. Pe deusai John Calfin ei hun i Gymru yn ein dyddiau ni, diau y cawsai ei erlid, os 'nid ei esgymuno gan rai o honom, am fod yn rhy isel yn eifarn/aL chau y rhai a honant yr enw Calftniaid iddynt eu hùnain par excelíence! ! f Parch. J. Griffiths, Tyddewi, Seren Go- mer 1822, tudal. 357.