Welsh Journals

mtjrato t »Unt»tt* Rhif. 64—EttRILL, 1832.—Pris lc. Y GWANWYN. DYMA un o'r tymorau hyfryttaf o holl dy- morau y tìwyddyn, sef y (ìwanwyn, Ỳn awr y mae y cawr tanllyd, sef yr haul mawr sydd yn eín golwg ni megis yn teithio yr ëangderau, yn agoshau atom. Yn awr y mae y gauaf oer a thymhestlog yn gorfod cilio draw.—Yr eira, yr hwn oedd ychydig o amser yn ol yn toi penau y mynyddoedd mawr a chribog ein gwlad, sydd yn awr yn cael ei doddi a'i wneyd yn ddwfr er maeth- lòni ein daear.—Y Uynau, hefyd, yn y dyffryn- oedd, oeddynt wedi eu cloi i fynu gan rewogydd, fel nas gallai yr adar ymolchi ynddynt, na'r ani- feiliaid yfed o honynt, yn awr, trwy wres hyfi yd yr haul, ydynt yn cael eu dadgloi fel y gall yr anifail dòri ei syched, a'r adar nofio ar hyd-ddynt, gan ymlanhau ac yfed o honynt, a chodi eu penau i fynn cyn Uyngcu diferyn, gan gydnabod, fel y dywcd Bunian, mai oddi uchod y mae pob rhodd í ddaionus yn deilliaw, a hyn i gyd am fod Tad y trugareddau yn gorchymyn i'w haul neshau atonì. Pwy, wrth feddwl am hyn, a all lai na chofio Haul y cyfiawnder, a meddyginiaeth yn ei esgyll, sydd yn tywynu yn ein gwlad ? Yn awr y mae y greadigaeth yn ymwisgo mewn mwy o harddwcîi nac y gwisgwyd Solomon ynddo yn ei hoJl ogon- iant. Gwelwn y gîaswellt iraidd, yllysiau hyfryd, a'r blodau pér eu harogl, yn addurno y ddaear. "V coedydd hefyd a ddechreuant ymwychu, gan