Welsh Journals

fUfjrato í ìsimtgtt, lìhif. 108.—RHAGFYR, 1835.—Pris lc. BAEDÜ GWYLLT. ~AE y Baedd Gwyllt yn greadur ffyrnig iawn, i'w cael braidd yn mhob parth. Gwelodd Dr. Pocock genfaint t'awr o Faeddod Gwylltion ar làn yr loiddonen, lle y mae yn rhedeg allan o fòr Tiberias. Y maent yn llnosog iawn yn America ddeheuol; y maent yn ddef- nyddiol iawn yno i ddyfetha y nadrodd cynffon- d'rwst (jattle snahes) ; hyn a wnant heb niweidio en hunain. Y maent yn rhyw beth tebyg eu dull i í'och dofion, ond yn amrywio yn eu dull a'u lliwiau niewn gwahanol wledydd. Er eu bod o yniddangosiad üesg, rhedant o flaen yr helwyr yn dracliyrlyni : y maeewinedd bach y creadurhwn yn ei gadw rhag llithro ar y gorwared. Pan helier ìiwynt yn galed, ymosodant ar yr helwyr a'u cẁn. V mae yr hẁch wyllt yn debyg i'r ddôf: nid yw yn dyfod ond ag un torlwyth yn y flwyddyn ; fe allai o eisiau gwell nieithriniaeth, ac ei bod yn ìhoddi sugn i'w pherchyll lawer yn hwy na'r rhai dòf. Yr oedd y baedd gwyllt gynt yn Mrydain, fel yr ymddengys wrth gyí'iaith Howel Dda, yr hwn oedd yn cennadu idd ei brif helwyr ynilid y Baedd Gwyüt o ganol Tacliwedd hyd ddechreu Rhagfyr. Yr oedd WilHam I. yn cospi, trwy golli dau lygad pwy bynnag a euog-biofìd o ladd Baedd Gwyllt, &c. Dywe'd Fitzstephen fod y wigfa fawr o'r tu gogleddol i Lundain, yn ei amser